یا شمس الشموس، یا امام غریب
آمده ام،
آمدم ای شاه پناهم بده
خط امانی ز گناهم بده
ای حرمت ملجاء درماندگان
دور مران از در و راهم بده
لایق وصل تو که من نیستم
اذن به یک لحظه نگاهم بده ...
جای همه عشاق ائمه اطهار و ولایت خالی، چند روز پیش، رفته بودیم پابوس شمس الشموس، کعبه دلها، شاه غریب، اما رضا (علیه السلام). مبالغه نمی کنم ، اما دل را گرفتار آرامش حرمش می کنه این شاه ولایت ایران
دارم خدا خدا می کنم به زودی برگردم به بهشت اما رضا (علیه السلام)
روانی!
شخصی به
هنگام بازدید از یک بیمارستان روانى، از روان پزشک پرسید: شما چطور
می‌فهمید که یک بیمار روانى به بسترى شدن در بیمارستان نیاز دارد یا نه؟ روان‌پزشک
گفت: ما وان حمام را پر از آب می‌کنیم و یک قاشق چایخورى، یک فنجان و یک
سطل جلوى بیمار می‌گذاریم و از او می‌خواهیم که وان را خالى کند. آن شخص گفت: آهان! فهمیدم. آدم عادى باید سطل را بردارد چون بزرگ تر است. روان‌پزشک گفت: نه! آدم عادى درپوش زیر آب وان را بر می‌دارد... شما می‌خواهید تختتان کنار پنجره باشد؟ نتیجه گیری : 1. راه حل همیشه در گزینه های پیشنهادی نیست. 2. در حل مشکل و در هنگام تصمیم گیری هدفمان یادمان نرود . در حکایت فوق هدف خالی کردن آب وان است نه استفاده از ابزار پیشنهادی. 3. همه راه حل ها همیشه در تیر رس نگاه نیست.
تویی که ...
روا مدار که از هجر تو بخشکم باز
چو ساقه از عطش روی تو شدم آویز
تویی که از نفست، صبح می شود بیدار
و من که از غم اینجا نبودنت لبریز ....